Gek en gewoon

De mens en zijn zelfkant.

Allerlei mensen komen er door de buurt. Horen ze er thuis, trekken ze alleen langs? Klonteren ze hier even samen.

Je hebt gewonen en gekken, en van alles ertussen in, zeker in een volksbuurt. We rekenen ons zelf er nadrukkelijk ook onder. Een beetje in het midden op de schaal, zoals de meesten.
En, het zijn maar woorden waarmee ik mijn best doe. Gek is eigenlijk geen goed woord, vreemd is beter, of anders. Vreemd dan voor wat iemand anders langs de meetlat gewoon legt.
Vreemd en gek, de massa oordeelt, of de macht. Het individu moet het maar ondergaan.

Wat heeft die man toch op zijn hoofd? Wat heeft hij in zijn hoofd. Je ziet het niet? Kijk naar het zakenleven of de politiek. Daar lijken mensen gewoon, maar kijk niet te goed hun hoofd in. Dat kan heel eng worden.

Deze man kijkt raar uit zijn ogen. Wat is er op zijn hoofd geland. Je krijgt de angst dat het uit zijn hersenpan kwam. Die ogen … Gregor Samsa kijkt zelf haast verbaasd, wat zit daar! Wat kruipt er nu opeens rond!
Je hebt zoveel mensen. Ze komen in een stad samen, lopen langs je, staan bij elkaar in een winkel. Je weet niet wat je van ze kan verwachten, je vertrouwt ze en je bent op je hoede.

Dit is een rare foto. Je weet niets van de man. Kijkt hij toevallig altijd zo, is hij direct weggelopen uit zo’n amerikaanse creepy film … en liggen er binnen een paar seconden overal doden en gewonden, afgerukte …
Het is alweer een paar weken geleden, en de Kinkerstraat raast rustig door in het heelal.
Op die blik na kunnen wij ons niets herinneren. De stroom van mensen kabbelde door, het was een vriendelijke dag. Misschien hielp de man even later wel zijn dochtertje, toen haar knuffel op de grond viel.