Beurskrach

Ze komen plotseling aanrennen.
Het ziet er niet uit of ze het voor hun plezier doen. De gezichtsuitdrukking staat zo serieus.

Hebben ze lang in de collegebanken moeten zitten? Of op kantoor? En ruiken ze nu het bier aan het einde van deze straat, om de hoek van de foto …

Het moet haast een carrièrekans zijn.

Zitten ze iemand achterna? Ik zag niemand voor ze uitrennen. Is er een meisje beledigd of lastiggevallen ... daar kunnen jongens - ook in pak - heel primitief op reageren. Of als de keeper aangevallen is in z’n doelgebied.

Het is toch niet waar?
De beursbengels worden eindelijk achterna gezeten door een woedende meute gedupeerden. Lynchtijd? Schrijver dezes wil openstaan voor het kapitalisme - ik heb ook de nodige aandelen, als salonanarchist - maar hij vindt het niet onoverkomelijk dat in navolging van de Franse Revolutie de wereld wordt Verlicht door brandstapels en hakblokken, om bankiers c.s. maat te leren houden.

Ach, het maakt allemaal niet zoveel uit - ook mijn leven hier is vooral een spel - laat ze maar ontsnappen.
De praktijk van zoölogieën, hier of daar, toen of nu - er zijn altijd mensen die willen leiden, sturen, oordelen, en daar meestal veel meer dan het nodige, iemands ziel of zaligheid voor terug willen … dat idee van recht hebben op, een beloning … het idee dat je goed zou zijn, of erger, beter. Het levert verliezers op, doden en gewonden. Men neemt elkaar te pakken ten koste van …
aan de lezer wat hij/zij goed of slecht vindt. Hoe vrij we ons mogen voelen.

Dreigt een mogelijke hausse, en moeten ze snel weer naar het biedspel toe?
De mannelijke variant van de PC Hoofthakkenrace?
Misschien zijn het toch ontgroenende studentjes die de harde werkelijkheid naspelen. Die training levert voor hen wellicht het maximale resultaat op tegenover slappe klojo’s en andere onderschepselen, later. En het geeft aansluiting bij de macht, de macht zelf ook. Zo blijft de wereld op orde.

Van mij mogen ze best ontsnappen. Ik loop wel weer een straatje om, als ik ze tegenkom.