De visser

Op de brug van de Reguliersgracht, bij de Herengracht bewoog hij tussen de brugleuningen heen en weer. Hij zag eruit als de stoere bevisser van een bergrivier, forel of zalm – het leek dat als hij beet had, de vissen zo op het asfalt geslingerd zouden worden.
Bezig met een concentratie die ik zag in het kolkende Europese hooggebergtewater – bijzonderheid dus tussen de auto’s, Airbnb-toeristen en trendy medewerkers van onze samenleving.

Hij vangt zelfs af en toe een harder. M vroeg 'm ernaar. Mocht je het niet geloven dat die tot daar zwemmen, kijk op de website met Tips voor de stadsjager-verzamelaar.
Deze visser is een vreemde eend in de bijt. Wat zou zo’n professional hier zoeken? Wil hij in training blijven voor een volgende wild stromende uitdaging?
In het aquarium van Artis kan je trouwens zien wat hij allemaal vangt tegenwoordig, er is een prachtige bak met soorten uit de Amsterdamse grachten, met een voor de vissen dragelijke afspiegeling van door mensen gedumpt materiaal.

Eindeloos zat ik als kind op of in de buurt van een treurwilg te vissen. De boom was langzamerhand over het water van de Reijnier Vinkeleskade gezakt, en bleef groeien. Je kon zeker 6 meter over de stam boven het water lopen.
Ik zag eens de helft van een snoekbaars voorbij drijven – geraakt door een sluis of roer – terwijl ik mijn hengeltje met een stukje brood aan de haak had uitgegooid voor wat waarschijnlijk een witvoorn zou worden, ik ben nooit veel verder gekomen. 1977, Amsterdamse vis was niet geschikt voor consumptie, werd gezegd.
Tom van Deel zat op 31 III voor over dezelfde boom te dichten die daar beneden steeds verder horizontaal groeide, als een hengelaar naar zijn identiteit.

Ik ben gestopt met vissen na het vangen van een stevige brasem, in mijn 14-jarige kinderogen. Vissers hielpen me in midden Frankrijk met een net het beest op de kant te brengen. Het was een wonder dat het werphengeltje de kracht had weerstaan.
Mijn vader en ik probeerden wel iets, de brasem streed echter een te indrukwekkende doodstrijd.

We hebben hem met smaak bij de tent proberen op te eten, maar ook na zijn dood protesteerde de vis met een eindeloze hoeveelheid graten.